Op een kille vrijdagavond, de 17e maart, kwam een groep duikers bij elkaar bij Todi, het duikcentrum in Beringe. De lucht was fris en vochtig, en er hing een opgewonden sfeer onder de duikers terwijl ze zich voorbereidden op hun duik.
Sommigen van hen waren ervaren duikers, terwijl anderen nog relatieve nieuwkomers waren. Ze controleerden zorgvuldig hun uitrusting, zetten hun duikbrillen op en stapten in hun droogpakken, klaar om de onderwaterwereld van Todi te verkennen.
Eenmaal onder water daalden ze af in de donkere, maar prachtig verlichte omgeving van Todi. De kunstmatige onderwaterwereld kwam tot leven met kleurrijke vissen die nieuwsgierig om de duikers heen zwommen. De duikers gleden behendig tussen de rotsformaties door, terwijl ze genoten van het spektakel dat zich onder water afspeelde.
Na een uur onder water keerden de duikers langzaam terug naar de oppervlakte, hun harten vervuld van de opwinding van de ervaring die ze zojuist hadden beleefd. Terwijl ze hun uitrusting aflegden en zich verzamelden bij de kant, deelden ze verhalen en lachten ze om de kleine avonturen die ze hadden meegemaakt tijdens hun duik bij Todi.
